“รายงานการช่วยเหลือน้ำท่วมที่นครศรีธรรมราช”
สวัสดีพี่น้องที่รักในพระคริสต์ ระหว่างสัปดาห์ที่แล้ว ทีมผู้รับใช้ และพี่น้องบางคนได้ไปร่วมทริปกันทำพันธกิจ ช่วยโรงเรียนที่ประสบภัยน้ำท่วมที่จังหวัดนครศรีธรรมราช (โรงเรียนชูศิลป์วิทยา) เป็นโรงเรียนที่เจ้าของเป็นคริสเตียน ได้รับความสียหาย เนื่องจากตัวอาคารเรียนเป็นชั้นเดียว ห้องสมุดได้รับความเสียหาย ชั้นวางหนังสือและหนังสือเสียหาย ห้องอื่นๆประตูเสียหาย และตู้ ชั้นวางของ ข้าวของต่างๆเสียหาย
การไปของทีมเราครั้งนี้ ได้ช่วยทาสี ทำชั้นวางหนังสือ (เป็นเหล็ก เพื่อจะทนต่อน้ำท่วมครั้งต่อไป) เป็นที่หนุนใจบรรดาครู นักเรียนและผู้บริหารโรงเรียน (มีเสียงตอบกลับมาว่า ไม่เคยมีใครมาช่วยอย่างนี้มาก่อน เราเป็นทีมแรกทีมเดียวที่ได้มาช่วย ด้านแรงงาน และในตอนท้ายเราได้มอบเงินที่พี่น้องบริจาคร่วมให้กับทางโรงเรียน เพราะมีงานซ่อมแซมที่จะต้องมีค่าใช้จ่ายอีกมาก แค่เราไปทาสี และทำชั้น ซื้อวัสดุก็ปาไปเกือบสองหมื่นบาท (ทางโรงเรียนเป็นคนจ่าย) เราจึงมอบเงินสดให้กับทางโรงเรียนไปหนึ่งหมื่นบาท และให้กับคุณต่ายไปสามพันบาท ที่ช่วยเราเรื่องอาหารบางมื้อ ให้ที่พักระหว่างที่เราอยู่ที่นั่น และยังขับรถให้กับเรา (บริการน่าประทับใจ) ยังมีเงินเหลือที่เรานำกลับมาบางส่วนเพื่อจะเป็นค่าใช้จ่ายจัดซื้อหนังสือบางอย่างและค่าจัดส่งไปให้ทางขนส่ง ให้กับทางโรงเรียน ขอบคุณพี่น้องที่ร่วมอธิษฐานเผื่อ ระหว่างที่เราอยู่ที่นั่น แทบไม่ได้เจอฝน ในขณะที่คนในพื้นที่บอกว่า ฝนตก แต่เราก็คลาดกับฝนตกทุกที มาเจอเอาวันสุดท้าย แต่ก็ตกๆหยุดๆเป็นพักๆ จนเราไม่รู้สึกว่า ฝนเป็นอุปสรรคกับเราเลย ขอบคุณพระเจ้า
ในการทำพันธกิจครั้งนี้ ข้าพเจ้าได้มีโอกาสแบ่งปันสั้นๆเรื่องการดูแลสุขภาพ NEWSTART การเริ่มต้นชีวิตใหม่ให้กับบรรดาครูและผู้บริหารโรงเรียนบางท่าน ขอบคุณพระเจ้า มีเสียงตอบรับที่ดี หวังใจว่า จะมีการจัดอบรมและสอนเรื่องนี้ เต็มรูปแบบให้กับคริสตจักรในจังหวัดนครศรีธรรมราช
ขอบคุณพระเจ้าที่พวกเราทุกคนกลับมาถึงกรุงเทพโดยสวัสดิภาพ และไม่เจ็บป่วยใดๆ จบภารกิจช่วยพี่น้องคริสเตียนที่ประสบภัยน้ำท่วม
ฮีบรู 10:23-25 23 ขอให้เรายึดมั่นในความหวังที่เราทั้งหลายเชื่อและรับไว้นั้น โดยไม่หวั่นไหว เพราะว่าพระองค์ผู้ทรงประทานพระสัญญานั้นทรงสัตย์ซื่อ24 และขอให้เราพิจารณาดูว่าจะทำอย่างไร จึงจะปลุกใจซึ่งกันและกันให้มีความรักและทำความดี25 อย่าขาดการประชุมเหมือนอย่างบางคนที่ขาดอยู่นั้น แต่จงพูดหนุนใจกันให้มากยิ่งขึ้น เพราะท่านทั้งหลายก็รู้อยู่ว่าวันนั้นใกล้เข้ามาแล้ว