“หาคนดั่งหาปลา”
มัทธิว 4:18-22 18 ขณะที่พระองค์ทรงดำเนินอยู่ตามชายทะเลกาลิลี ก็ทอดพระเนตรเห็นพี่น้องชาวประมงสองคน คือซีโมนที่เรียกว่าเปโตร กับอันดรูว์น้องชาย กำลังทอดแหอยู่ที่ทะเลสาบ19 พระองค์ตรัสกับเขาว่า “จงตามเรามาเถิด และเราจะตั้งท่านให้เป็นผู้หาคนดั่งหาปลา” 20 เขาทั้งสองได้ละแหตามพระองค์ไปทันที21 ครั้นพระองค์เสด็จต่อไป ก็ทอดพระเนตรเห็นพี่น้องอีกสองคน ชื่อยากอบ บุตรเศเบดี กับยอห์นน้องชายของเขากำลังชุนอวนอยู่ในเรือกับเศเบดีบิดาของเขา พระองค์ได้ทรงเรียกเขา22 ในทันใดนั้น เขาทั้งสองก็ละเรือและลาบิดาของเขาตามพระองค์ไป สำนวนการเรียกคนเป็นปลามาจากพระคัมภีร์ตอนนี้ ขณะพระเยซูทรงเรียกชาวประมงกลุ่มแรกมาเป็นสาวกของพระองค์ เปโตร และแอนดรูว์สองคนแรกที่พระเยซูทรงเรียกด้วยการเชิญชวนว่า “จงตามเรามาเถิด และเราจะตั้งท่านให้เป็นผู้หาคนดั่งหาปลา” จากการเปรียบคนเหมือนปลา และสาวกถึงสี่คนเป็นชาวประมง จึงน่าจะเป็นที่มาของสัญลักษณ์ปลาอย่างที่เราได้เห็นในยุคของเรา สัญลักษณ์ของปลา โค้ด-ลับในสมัยที่คริสเตียนยุคแรกใช้สื่อสารแสดงความเป็นพวกเดียวกัน เนื่องจากในช่วงเวลานั้น คริสเตียนต้องหลบๆซ่อนๆในการชุมนุมกันทางด้านความเชื่อความศรัทธาในคำสอนและชีวิตใหม่ที่ได้รับจากพระเยซูคริสต์เจ้า เพราะว่าคริสเตียนในเวลานั้น มีจำนวนที่เพิ่มขึ้นของผู้มาเชื่อและศรัทธาในพระเยซูคริสต์มากขึ้นทุกๆวัน ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันของคริสเตียนชัดเจนจนคนสังเกตเห็นเป็นรูปธรรม ปรากฏในบันทึกของหนังสือกิจการอัครทูตตอนหนึ่งกล่าวว่า กิจการ2:43-44,46-47 43 เขามีความเกรงกลัวด้วยกันทุกคน และพวกอัครทูตทำการอัศจรรย์ และหมายสำคัญหลายประการ44 บรรดาผู้ที่เชื่อถือนั้นก็อยู่พร้อมกัน ณ ที่แห่งเดียว และทรัพย์สิ่งของของเขาเหล่านั้นเขาเอามารวมกันเป็นของกลาง…46 เขาได้ร่วมใจกันไปในพระวิหาร และหักขนมปังตามบ้านของเขา ร่วมรับประ ทานอาหารด้วยความชื่นชมยินดีและใจกว้างขวาง ทุกวันเรื่อยไป47 ทั้งได้สรรเสริญพระเจ้าและคนทั้งปวงก็ชอบใจ ฝ่ายองค์พระผู้เป็นเจ้า ได้ทรงโปรดให้คนทั้งหลายซึ่งกำลังจะรอด มาเข้ากับพวกสาวกทุกวันๆ จึงเป็นช่องทางการใส่ร้ายจากผู้ไม่หวังดี ผู้สูญเสียผลประโยชน์ทางด้านศาสนา (อย่างที่พระเยซูทรงถูกใส่ร้าย) คริสเตียนจึงเป็นกลุ่มที่ถูกทางการโรมเพ่งเล็งว่า เป็นพวกคิดกบฏต่อต้านการปกครองของอาณาจักรโรม เพราะในขณะที่อิสราเอลเป็นอาณานิคมของโรม ก็มียิวบางกลุ่มที่เรียกตนเองว่า พวกชาตินิยม กบฏต่อต้านการปกครองของอาณาจักรโรมเคลื่อนไหวอยู่เป็นระยะๆ ยิ่งต่อต้าน ยิ่งถูกเพ่งเล็ง จำนวนคริสเตียนก็ทวีมากขึ้นเหมือนกับฝูงปลา แม้จะมีการพิสูจน์แล้วว่า คริสเตียนไม่ได้ทำร้ายใคร และไม่ได้เป็นอย่างที่ถูกใส่ร้าย แต่การเพิ่มขึ้นของผู้เชื่อในคริสตจักรยุคแรกเป็นแบบทวีคูณจนกลายเป็นมวลชนขนาดใหญ่ ความกลัวของโรมจึงไม่ใช่เรื่องของความเป็นชาตินิยมของยิวอีกแล้ว แต่เป็นความกลัวความศรัทธาในพระเยซูคริสต์เจ้า โรมล่มสลายไปแล้ว แต่คริสจักรจะทวีคูณมากจำนวนเหมือนกับฝูงปลา อาเมน