“ศรัทธา”
มัทธิว 8:5-10 เมื่อพระเยซูเสด็จเข้าไปในเมืองคาเปอรนาอุม มีนายร้อยคนหนึ่งมาอ้อนวอนพระองค์ว่า “พระองค์เจ้าข้า บ่าวของข้าพระองค์เป็นง่อยอยู่ที่บ้านทนทุกข์เวทนามาก” พระเยซูจึงตรัสกับเขาว่า “เราจะไปรักษาเขาให้หาย” นายร้อยผู้นั้นทูลพระองค์ว่า “พระองค์เจ้าข้า ข้าพระองค์เป็นคนไม่สมควรที่จะรับเสด็จพระองค์เข้าใต้ชายคาของข้าพระองค์ ขอพระองค์ตรัสเท่านั้น บ่าวของข้าพระองค์ก็จะหายโรค ข้าพระองค์รู้ดี เพราะเหตุว่าข้าพระองค์อยู่ใต้วินัยทหาร แต่ก็ยังมีทหารอยู่ใต้บังคับบัญชาของข้าพระองค์ ข้าพระองค์จะบอกแก่คนนี้ว่า ‘ไป’ เขาก็ไป บอกแก่คนนั้นว่า ‘มา’ เขาก็มา บอกทาสของข้าพระองค์ว่า ‘จงทำสิ่งนี้’ เขาก็ทำ”ครั้นพระเยซูทรงได้ยินดังนั้นก็ประหลาดพระทัยนัก ตรัสกับบรรดาคนที่ตามพระองค์ว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า เราไม่เคยพบศรัทธาที่ไหนมากเท่านี้แม้ในอิสราเอล
“ศรัทธา” แปลว่า ความเชื่อ เรื่องราวของนายร้อยมาขออ้อนวอนพระเยซูเพื่อรักษาบ่าวที่เป็นง่อยเป็นคนยิว …. นายร้อยคนนี้เป็นเจ้าหน้าที่ทหารโรม แน่นอนว่า เขาไม่ใช่คนยิว ไม่ใช่คนอิสราเอล ในสมัยนั้น จะถูกเรียกว่า คนต่างชาติ ที่ไม่น่าจะนับถือศาสนายูดาห์อย่างคนยิว คาดว่า นายร้อยน่าจะได้ยินเรื่องพระเยซูกับการรักษาคนให้หายโรคทุกราย โรคยากๆที่คนรักษาไม่หาย แต่พระเยซูทรงรักษาให้หาย การได้ยินที่ไม่ใช่แค่การร่ำลือเท่านั้น แต่น่าจะมีพยานที่ให้น้ำหนักความจริงเรื่องของพระเยซู จึงน่าจะเป็นเหตุให้นายร้อยเกิดความศรัทธาชนิด เอาบทบาทหน้าที่การเป็นทหารของตนเองมาเป็นเปรียบเทียบความศรัทธาในพระเยซู
พระเยซูทรงชมนายร้อยคนนี้ และนำมาเปรียบเทียบกับความศรัทธาของคนยิวว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า เราไม่เคยพบศรัทธาที่ไหนมากเท่านี้แม้ในอิสราเอล พระเยซูกำลังชมนายร้อยต่างชาติคนนี้ เป็นอะไรที่คนยิวเองน่าจะรู้สึกกระดากอายบ้าง คนยิวที่เชื่อในพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่สูงสุด พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์อำนาจไม่จำกัด ไม่มีสิ่งใดที่พระองค์ทำไม่ได้ แต่ต้องมาด้อยความศรัทธาต่อนายร้อยต่างชาติคนนี้ ความศรัทธาของนายร้อยเกิดจากการได้ยินได้ฟัง โรม 10:14,17 แต่ผู้ที่ยังไม่เชื่อในพระองค์ จะทูลขอต่อพระองค์อย่างไรได้ และผู้ที่ยังไม่ได้ยินถึงพระองค์ จะเชื่อในพระองค์อย่างไรได้ และเมื่อไม่มีผู้ใดประกาศให้เขาฟัง เขาจะได้ยินถึงพระองค์อย่างไรได้…ฉะนั้นความเชื่อเกิดขึ้นได้ก็เพราะการได้ยิน และการได้ยินเกิดขึ้นได้ก็เพราะการประกาศพระคริสต์ แค่ยังมีปัจจัยร่วมที่ทำให้เกิดความศรัทธา มากกว่าการฟัง และได้ยิน โรม 10:21 แต่ท่านได้กล่าวถึงพวกอิสราเอลว่า ตลอดทั้งวัน เรายื่นมือให้ชนชาติซึ่งไม่เชื่อฟังและดื้อรั้น อุปสรรคสำคัญของความศรัทธา คือ การไม่เชื่อฟัง และดื้อรั้น ศรัทธาจึงหมายถึงการเชื่อฟังด้วย การเชื่อฟังจะทำลายอุปสรรคทุกอย่างที่ขัดขวางศรัทธา และยังรักษาความศรัทธาไว้ให้ยาวนานที่สุด