“เริ่มแล้ว….การเก็บเกี่ยวในฤดูกาลใหม่”
มัทธิว 9:36-38 36 และเมื่อพระองค์ทอดพระเนตรเห็นประชาชนก็ทรงสงสารเขา ด้วยเขาถูกรังควานและไร้ที่พึ่งดุจฝูงแกะไม่มีผู้เลี้ยง37 แล้วพระองค์ตรัสกับพวกสาวกของพระองค์ว่า “ข้าวที่ต้องเกี่ยวนั้นมีมากนักหนา แต่คนงานยังน้อยอยู่38 เหตุนั้นพวกท่านจงอ้อนวอนพระองค์ผู้ทรงเป็นเจ้าของนา ให้ส่งคนงานมาเก็บเกี่ยวพืชผลของพระองค์”
สวัสดีพี่น้องที่รักในพระคริสต์ เมื่อบ่ายวันอาทิตย์ที่แล้ว เราหลายคน ชาวใจสมานเพชรเกษม 11 ได้ไปยังโรงเรียนศึกษาสงคราะห์บางกรวยเพื่อจะนำรองเท้าฟองน้ำ ไอศครีม ขนมโดนัท แจกให้กับเด็กๆในโรงเรียนนี้ ในตอนแรก คาดว่าจะมีเด็ก 300 กว่าคน แต่ปรากฏว่า เกิดเหตุการณ์ก่อนที่เราจะไปสักอาทิตย์กว่าๆ ทั้งเรื่องเชื้อหิดระบาดในโรงเรียน ทั้งไฟไหม้ดาดฟ้าโรงเรียน ดูเหมือน มีบางอย่างไม่ต้องการให้เราไปทำพันธกิจในครั้งนี้ ดูเหมือนไม่มีรถเพียงพอ แต่สุดท้ายมีรถมากมายพาพวกเราไปกันอย่างเหลือเฟือ
รายการทุกอย่างเป็นไปอย่างสดใหม่ ไม่ได้เตรียมแบบคราวที่ผ่านๆมา ที่เราเคยมาทำพันธกิจกับโรงเรียนนี้ เด็กๆมานั่งรอกันที่สนามเหมือนอย่างที่เคย และเราก็เริ่มแจกไอศกรีม แจกขนมโดนัท คราวนี้ ครูมากันครบ ท่านผู้อำนวยการก็มาด้วย มารับมอบรองเท้าแตะฟองน้ำ ที่ทางท่านผู้อำนวยการและครูหลายคนยืนยันว่า คือสิ่งที่เด็กๆต้องการมากที่สุดเวลานี้ ดูเด็กๆมีความสุขมาก กับการได้รับรองเท้าแตะฟองน้ำ และไอศกรีม เราแปลกใจว่า ทำไมเด็กๆไม่อยากโดนัท มารู้ภายหลังว่า มื้อเที่ยงของเด็กๆในวันนั้นมีคนเอาโดนัทอย่างดีมาเลี้ยงตัดหน้าพวกเราไปก่อนแล้ว ทำให้ขนมโดนัทที่เราเอาไปแจก เหลือพอสมควรที่เด็กจะกินได้อีกหนึ่งมื้อ คือมื้อเย็นของวันนั้น (นี่คือไฮไลท์หนึ่งของเหตุการณ์ที่จะเล่าต่อว่า เกิดอะไรขึ้น)
ดนตรีก็ไม่มี แถมยังมีครูพละท่านหนึ่งออกมานำเด็กให้เต้นรำเพลงชาวโลก แต่เด็กก็ไม่ค่อยออกมาเต้น พวกเราบางคนก็เข้าไปเต้น เพื่อจะให้บรรยากาศครึกครื้นอย่างที่ครูท่านนั้นอยากจะสร้างบรรยากาศให้กับรายการของเราที่เขาดูว่า มันกร่อยๆ แต่ความจริงแล้ว มันคือ ไอซ์เบรกเกอร์ ละลายพฤติกรรมเด็กๆให้พร้อมเพื่อเราจะแบ่งกลุ่มทำพันธกิจสดใหม่ ที่พระเจ้าทรงนำให้เกิดขึ้นในเวลาต่อมา
และข้าพเจ้าก็ขออนุญาตท่านผู้อำนวยการขอแบ่งกลุ่มเด็กเป็นกลุ่มย่อยๆได้หลายกลุ่ม ให้พี่น้องที่ไปทำหน้าที่แบบฉับพลัน คือให้เด็กเสนอว่าอยากให้อธิษฐานเผื่อเรื่องอะไร ขอพระเจ้าตอบความปรารถนาของเด็กๆ เรื่องราวมากมายพลั่งพลูออกจากปากเด็กๆ บ้างก็น้ำตาไหล บ้างก็แสดงความเจ็บปวด และรับการเยียวยา จบสุดท้ายมีเด็กมากมายรับเชื่อ และอยากรู้จักพระเยซูว่าพระองค์เป็นใคร ภารกิจเก็บเกี่ยวในฤดูกาลใหม่เกิดขึ้นทันที กับเด็กจำนวนร้อยกว่าคน หลังจากนั้น ไฟไหม้หอนอนของเด็กๆทันที แต่เด็กทุกคนปลอดภัย ถ้าเราไม่ไปในวันนั้น ปกติที่เด็กจะทำคือนอนหลังมื้อเที่ยง…อะไรจะเกิดขึ้น…