“ทางไหนบ้าง…ที่พระวจนะเข้าถึงเราได้?”
เฉลยธรรมบัญญัติ 6:4-5 4 “โอ คนอิสราเอล จงฟังเถิดพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเราทั้งหลายเป็นพระเจ้าเดียว พวกท่านจงรักพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านด้วยสุดจิตสุดใจและสิ้นสุดกำลังของท่าน วันนี้ เป็นอีกวันหนึ่งที่ไม่ใช่เป็นความสนุกสนานในช่วงบ่ายเท่านั้น แต่เรากำลังทำให้คำสั่งของพระเจ้าที่มีต่อคนของพระองค์ในเรื่องการใส่ใจต่อถ้อยคำของพระองค์ พระคัมภีร์ข้างต้นเป็นคำกำชับคนอิสราเอลให้ส่งต่อความรู้ความเข้าใจการเป็นพระเจ้าเดียวของพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของชนชาติอิสราเอล แม้ว่าเราทั้งหลายจะไม่ใช่อิสราเอลโดยเชื้อชาติ แต่เราก็เป็นคนต่างชาติที่ได้มาเป็น The One New Man คนเดียวกัน ไม่ใช่ด้วยความพยายามจะเป็นอิสราเอลโดยการเลียนแบบวัฒนธรรมหรือพิธีการ การแต่งกาย การใช้เครื่องไม้เครื่องมือ การใช้สัญลักษณ์ต่างๆ การเป็นคนเดียวกันในพระคริสต์ต่างหากคือสาระสำคัญที่สุด และพระธรรมเฉลยธรรมบัญญัติข้างต้นนี้ คือสาระสำคัญที่สุดที่คำตรัสของพระเยซูคริสต์เจ้าในพระคัมภีร์ใหม่ยังคงความสำคัญที่สุดไว้ มาระโก 12:29-30 29 พระเยซูจึงตรัสตอบคนนั้นว่า “ธรรมบัญญัติเอกนั้นคือว่า โอ ชนอิสราเอลจงฟังเถิด พระเจ้าของเราทั้งหลายทรงเป็นพระเจ้าเดียว 30 และพวกท่านจงรักพระเจ้าด้วยสุดจิตสุดใจของท่าน ด้วยสุดความคิดและด้วยสิ้นสุดกำลังของท่าน ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญที่น่าเลียนแบบคนอิสราเอล นั่นคือในเฉลยธรรมบัญญัติยังกล่าวต่อไปว่า เฉลยธรรมบัญญัติ 6:6-9 6 และจงให้ถ้อยคำที่ข้าพเจ้าบัญชาพวกท่านในวันนี้อยู่ในใจของท่าน7 และพวกท่านจงอุตส่าห์สอนถ้อยคำเหล่านั้นแก่บุตรหลานของท่าน เมื่อท่านนั่งอยู่ในเรือน เดินอยู่ตามทาง และนอนลงหรือลุกขึ้น จงพูดถึงถ้อยคำนั้น8จงเอาถ้อยคำเหล่านี้พันไว้ที่มือของท่านเป็นหมายสำคัญ และจงจารึกไว้ที่หว่างคิ้วของท่าน 9และเขียนไว้ที่เสาประตูเรือน และที่ประตูของท่าน นี่เป็นที่มาของไบเบิ้ลคอนเทสต์ของคริสตจักรในวันนี้ เป็นวิธีการหนึ่งที่คริสตจักรพยายามจะให้การจดจำพระคำพระเจ้าที่สำคัญนี้อยู่ในใจของพวกเราทุกคน การท่อง การอ่าน การเล่นเป็นเกมส์ต่างๆ คือการแปลงสไตล์ชีวิตของคนอิสราเอลมาเป็นสไตล์ชีวิตของคนไทยเรา หลายปีที่ผ่านมา เรามีความสนุกสนาน ได้สาระ แต่อย่าให้ความสนุกสนานเป็นหลัก เกรงว่า เราจะมาถึงจุดที่เรียกว่า เบื่อและเซ็ง เพราะหมดมุกที่จะทำให้สนุกสนาน แต่ขอให้ไบเบิ้ลคอนเทสต์ของเรามีแก่นที่แท้คือความตั้งใจให้พระคำ พระวจนะของพระเจ้าฝังลึกเข้าไปในชีวิตของเราด้วยวิธีต่างๆที่สามารถจะทำได้ จงเปิดช่องทางให้กับพระคำเข้ามาในชีวิตให้มากเท่าที่จะทำได้ ไม่มากก็น้อยที่พระคำจะคงอยู่ในใจของเรา