“เผชิญทุกอย่างได้”
ฟิลิปปี 4:11-13 11 ข้าพเจ้าไม่ได้พูดเนื่องจากความขัดสน เพราะข้าพเจ้าเรียนรู้ที่จะพอใจในสภาพที่เป็นอยู่12 ข้าพเจ้ารู้จักความขาดแคลนและรู้จักความอุดมสมบูรณ์ ไม่ว่าในกรณีใดหรือในทุกกรณี ข้าพเจ้าได้เรียนรู้เคล็ดลับในการเผชิญความอิ่มท้องและความอดอยาก ความอุดมสมบูรณ์และความขัดสนแล้ว13 ข้าพเจ้าเผชิญได้ทุกอย่างโดยพระองค์ผู้ทรงเสริมกำลังข้าพเจ้า
การเผชิญทุกอย่างได้ มาจากการเรียนรู้(บทเรียน)ต่างๆ ทั้งในแง่บวกและแง่ลบ จนกลายเป็นเคล็ดลับในการรับมือกับทุกสาวะ ทุกสถานการณ์ อ.เปาโล ผู้เขียนพระคัมภีร์ฟิลิปปีในตอนนี้ ได้กล่าวถึง บทเรียนที่ท่านได้เรียนรู้ในสถานการณ์จริง จนพบสัจธรรมคำว่า 11 ข้าพเจ้าไม่ได้พูดเนื่องจากความขัดสน เพราะข้าพเจ้าเรียนรู้ที่จะพอใจในสภาพที่เป็นอยู่ หัวใจสำคัญที่จะทำให้เราสามารถเผชิญกับทุกอย่างได้ ก็คือ การพอใจในสภาพที่เป็นอยู่ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะหยุดนิ่งหรืออยู่เฉยๆไม่ทำอะไรเลย อ.เปาโลได้เขียนในพระคัมภีร์ฟิลิปปีในอีกบทหนึ่งว่า
ฟิลิปปี 3:12-14 12 มิใช่ว่าข้าพเจ้าได้แล้ว หรือสำเร็จแล้ว แต่ข้าพเจ้ากำลังบากบั่นมุ่งไป เพื่อข้าพเจ้าจะได้ฉวยเอาไว้เป็นของตน อย่างที่พระเยซูคริสต์ได้ทรงฉวยข้าพเจ้าไว้เป็นของพระองค์แล้ว13 ดูก่อนพี่น้องทั้งหลาย ข้าพเจ้าไม่ถือว่าข้าพเจ้าได้ฉวยไว้ได้แล้ว แต่ข้าพเจ้าทำอย่างหนึ่ง คือลืมสิ่งที่ผ่านพ้นมาแล้วเสีย และโน้มตัวออกไปหาสิ่งที่อยู่ข้างหน้า14 ข้าพเจ้ากำลังบากบั่นมุ่งไปสู่หลักชัย เพื่อจะได้รับรางวัล ซึ่งในพระเยซูคริสต์พระเจ้าได้ทรงเรียกจากเบื้องบน ให้เราไปรับ
คำว่า กำลังบากบั่นมุ่งไป ถูกย้ำถึงสองครั้งในตอนนี้ กุญแจสำคัญอยู่ที่ ไม่หยุดความต่อเนื่อง และ ต้องออกแรง รากศัพท์กรีกตอนนี้ ใช้คำกรีกสองคำ คำว่า บากบั่น แปลว่า กดลง คำว่า มุ่งไป แปลว่า ต่ำลง ออกแรงต้าน ทำให้ข้าพเจ้ามองเห็นท่าทีของการย่อตัวลง เหมือนนักวิ่งที่จุดสตาร์ทก่อนออกตัววิ่ง การย่อตัวลง คือท่าทีของความถ่อมใจ ในท่ามกลางสถานการณ์ปัจจุบันของเราทุกวันนี้ที่กำลังเผชิญกับภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ โรคระบาด ทำให้ทุกอย่างแทบจะหยุดนิ่ง แต่คนที่จะไปต่อได้ คือคนที่มีแรงต้านกระแสเหล่านี้ ก็คือ ความถ่อมใจ การลดขนาดของตนเองลง การรวบรวมกำลังที่มีอยู่ทั้งหมด เพื่อจะให้ได้แรงส่งที่จะออกตัวในการวิ่งระยะต่อไป ขอให้คำว่า “เผชิญทุกอย่างได้” เกิดขึ้นกับพี่น้องทุกคน อาเมน
1โครินธ์9:24-26 24 ท่านไม่รู้หรือว่าคนเหล่านั้นที่วิ่งแข่งกันก็วิ่งด้วยกันทุกคน แต่คนที่ได้รับรางวัลมีคนเดียว เหตุฉะนั้นจงวิ่งเพื่อชิงรางวัลให้ได้25 ฝ่ายนักกีฬาทุกคนก็เคร่งครัดในระเบียบ เขากระทำอย่างนั้นเพื่อจะได้มงกุฎใบไม้ซึ่งร่วงโรยได้ แต่เรากระทำเพื่อจะได้มงกุฎที่ไม่มีวันร่วงโรยเลย26 ส่วนข้าพเจ้าวิ่งแข่งโดยมีเป้าหมาย ข้าพเจ้ามิได้ต่อสู้อย่างนักมวยที่ชกลม