“ขีวิตที่ปราศจากที่ติ…กับความคาดหวังพระพร”

ในช่วงเฉลิมฉลองคริสมาสและย่างเข้าช่วงเวลาสิ้นปีกับการต้อนรับปีใหม่ มีการอวยพรกันหลายรูปแบบ ทั้งส่งของขวัญ ส่งคำอวยพร ส่งความปรารถนาดีต่อกันและกัน ใครมีไลน์ก็ส่งเสียงดังทั้งวัน ตั้งแต่เที่ยงคืน ตีหนึ่งตีสอง เช้ามืด จนสายบ่ายเย็น เป็นช่วงที่ไม่มีใครบ่น เพราะคือเวลาแห่งการส่งคำอวยพร รับคำอวยพร ใครๆก็ชอบพระพร  ปกติคนที่อวยพรก็จะยิ้มแย้ม และกล่าวคำอวยพร คงไม่มีใครที่หน้าบึ้ง หรือแสดงความเป็นศัตรู แล้วจะได้พรจากคนๆนั้น ยิ่งสถานการณ์ที่แย่ๆ ก็ไม่มีใครคิดว่าจะเป็นพระพร  แต่ในพระคัมภีร์ตอนหนึ่ง ได้กล่าวถึงการคาดหวังการอวยพรในสถานการณ์ที่แย่ๆ  ในขณะที่มีความกลัว ในขณะที่บาดเจ็บ และในขณะที่กำลังต่อสู้  ก็ยังคาดหวังการอวยพรจากคู่ต่อสู้ของเขา  นั่นคือ เรื่องราวของยาโคบผู้ปล้ำสู้กับบุรุษผู้หนึ่ง  พระคัมภีร์บันทึกอย่างนี้ว่า ปฐมกาล 32:22-32  22 กลางคืน​นั้นเอง ยาโคบ​ก็​ลุก​ขึ้น​และ​พา​ภรรยา​ทั้ง​สอง สาว​ใช้​ทั้ง​สอง​และ​ลูก​สิบ​เอ็ด​คน ข้าม​ที่​ท่า ลุย​ข้าม​แม่น้ำ​ยับ​บอก​23 ยาโคบส่ง​ครอบครัว​ข้าม​ลำ​ธาร​ไป และ​ส่ง​ทรัพย์​สมบัติ​ทั้งหมด​ข้าม​ไป​ด้วย​24 ยาโคบอ​ยู่​ที่​นั่น​แต่​ผู้​เดียว มี​บุรุษ​ผู้​หนึ่ง​มา​ปล้ำ​กับ​เขา​จน​เวลา​รุ่ง​สาง​25 เมื่อ​บุรุษ​ผู้​นั้น​เห็น​ว่า​จะ​เอาชนะ​ยาโคบ​ไม่ได้ ​ก็​ถูกต้อง​ที่​ข้อ​ต่อ​ตะโพก​ของ​ยาโคบ​ขณะที่​ปล้ำ​สู้​กัน ข้อ​ต่อ​ตะโพก​ของ​ยาโคบ​ก็​เคล็ด​26 บุรุษ​นั้น​จึง​ว่า “ปล่อย​ให้​เรา​ไป​เถิด​เพราะ​ใกล้​สว่าง​แล้ว” แต่​ยาโคบ​ตอบ​ว่า “ข้าพเจ้า​ไม่​ยอม​ให้​ท่าน​ไป นอก​จาก​ท่าน​จะ​อวย​พร​แก่​ข้าพเจ้า”27 บุรุษ​ผู้​นั้น​จึง​ถาม​ยาโคบ​ว่า “เจ้า​ชื่อ​อะไร” ยาโคบตอบ​ว่า “ข้าพเจ้า​ชื่อ​ยาโคบ”28 บุรุษ​นั้น​จึง​ว่า “เขา​จะ​ไม่​เรียก​เจ้า​ว่า​ยาโคบ​ต่อไป แต่​จะ​เรียก​ว่า อิสราเอล​เพราะ​เจ้า​สู้​กับ​พระ​เจ้า​และ​มนุษย์ และ​ได้​ชัย​ชนะ”29 ยาโคบจึง​ถาม​บุรุษ​ผู้​นั้น​ว่า “ขอ​ท่าน​บอก​ข้าพเจ้า​ว่า​ท่าน​ชื่อ​อะไร” แต่​บุรุษ​นั้น​กล่าว​ว่า “เหตุ​ไฉน​เจ้า​จึง​ถาม​ชื่อ​เรา” แล้ว​ก็​อวย​พร​ยาโคบ​ที่​นั่น​30 ยาโคบจึง​เรียก​สถานที่​นั้น​ว่า เปนี​เอล​ กล่าว​ว่า “เพราะ​ข้าพเจ้า​ได้​เห็น​พระ​พักตร์​พระ​เจ้า แล้ว​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่”31 เมื่อ​ยาโคบ​ผ่าน​เปนู​เอล​ดวง​อาทิตย์​ขึ้น​แล้ว เขา​เดิน​โขยก​เขยก​เพราะ​เจ็บ​ตะโพก​32 เหตุ​ฉะนี้​คน​อิสราเอล​จึง​ไม่​กิน​เส้น​เอ็น​ที่​ตะโพก ซึ่ง​อยู่​ที่​ข้อ​ต่อ​ตะโพก​นั้น​จน​ทุก​วันนี้ เพราะ​พระ​องค์​ทรง​ถูกต้อง​ข้อ​ต่อ​ตะโพก​ของ​ยาโคบ​ตรง​เส้น​เอ็น​ที่​ตะโพก​

เรื่องราวนี้ เป็นช่วงเวลาที่ยาโคบกำลังพาครอบครัวเดินทางกลับบ้านของตนเอง หลังจาที่เขาหนีพี่ชายไปอยู่กับลุงของเขาในต่างแดน และมีครอบครัว ลูกเมีย ยาโคบต้องอดทนกับการรับใช้ลุงขี้โกงและเอาเปรียบเขามาตลอดหลายปี จนพระเจ้าเรียกให้ยาโคบกลับบ้าน แต่ยาโคบก็ยังกลัวพี่ชาย เพราะได้ทำให้พี่ชายโกรธถึงขนาดพี่ชายสาบานกับตัวเองว่า จะเอาขีวิตยาโคบให้ได้ ยาโคบเชื่อฟังพระเจ้า แต่ก็กลัวความโกรธและความอาฆาตแค้นของพี่ชาย เรื่องของเรื่องก็คือยาโคบไปหลอกให้พี่ชายให้ขายสิทธิ์ลูกคนโต และยังขโมยพรจากพ่อด้วยการปลอมตัวเป็นพี่ชายไปรับพรจากพ่อ  โดยมีแม่เป็นผู้วางแผนให้ยาโคบรับพรจากพ่อแทนพี่ชาย ยาโคบเป็นคนเชื่อฟังพ่อแม่ แต่เอซาวพี่ชายนั้นน่าจะเอาแต่ใจตัวเอง และไม่เชื่อฟังพ่อแม่ (จากที่พระคัมภีร์บันทึกเรื่องการแต่งงานกับคนต่างชาติ) การเชื่อฟังพ่อแม่ของยาโคบคือประเด็นที่สำคัญที่พระเจ้าทรงแทรกแซงสถานการณ์ชีวิตของยาโคบ  เพราะพ่อแม่ของยาโคบมีความเชื่อในพระสัญญาของพระเจ้า ในเรื่องการรักษาเชื้อสายพงศ์พันธ์ของอับราฮัมไว้ จึงสั่งสอนลูกเรื่องการแต่งงาน แต่เอซาวไม่ได้ประพฤติตนที่เชื่อฟังพ่อแม่ ปฐมกาล 28:6-9 6 ฝ่าย​เอซาว​เห็น​ว่า​อิสอัค​อวย​พร​ยาโคบ และ​ส่ง​เขา​ไป​ยัง​ปัดดาน​อารัม​เพื่อ​หา​ภรรยา​จาก​ที่​นั่น และ​เมื่อ​อิสอัค​อวย​พร​เขา​นั้น​ท่าน​กำชับ​เขา​ว่า “เจ้า​อย่า​แต่งงาน​กับ​หญิง​คานาอัน​เลย” 7 ยาโคบ​เชื่อ​ฟัง​บิดา​มารดา และ​ไป​ยัง​ปัดดาน​อารัม​8 เมื่อ​เอซาว​เห็น​ว่า​หญิง​คานาอัน​ไม่​เป็น​ที่​พอใจ​อิสอัค​บิดา​ของ​ตน​9 จึง​ไป​หา​อิชมาเอล​และ​รับมา​หะลัท​บุตร​หญิง​ของ​อิชมาเอล​บุตร​ชาย​ของ​อับราฮัม น้องสาว​ของเน​บาโยท​มา​เป็น​ภรรยา นอกเหนือ​ภรรยา​ซึ่ง​เขา​มี​อยู่​แล้ว​  ในเรื่องราวของยาโคบที่ดำเนินมาจนถึงตอนต้องเดินกลับบ้าน เขายังเชื่อฟัง และยังคาดหวังว่า พระพรจะช่วยเขาให้พ้นจากพี่ชาย (เอซาว) พระพรจะทำให้เขารอดตาย คำว่า พระพร ในรากศัพท์ภาษาฮีบรู แปลว่า พูดดีให้สิ่งดีเกิดขึ้น  การปล้ำสู้ของยาโคบกับบุรุษผู้หนึ่ง ให้บทเรียนบางอย่างกับผู้เชื่อในวันนี้อย่างไร

1.มีการปล้ำสู้ก่อนจะรับพระพร  ปฐมกาล 32:22-24

22 กลางคืน​นั้นเอง ยาโคบ​ก็​ลุก​ขึ้น​และ​พา​ภรรยา​ทั้ง​สอง สาว​ใช้​ทั้ง​สอง​และ​ลูก​สิบ​เอ็ด​คน ข้าม​ที่​ท่า ลุย​ข้าม​แม่น้ำ​ยับ​บอก​23 ยาโคบส่ง​ครอบครัว​ข้าม​ลำ​ธาร​ไป และ​ส่ง​ทรัพย์​สมบัติ​ทั้งหมด​ข้าม​ไป​ด้วย​24 ยาโคบอ​ยู่​ที่​นั่น​แต่​ผู้​เดียว มี​บุรุษ​ผู้​หนึ่ง​มา​ปล้ำ​กับ​เขา​จน​เวลา​รุ่ง​สาง   เรามาดูความรู้สึกของยาโคบก่อนหน้านี้ว่าเป็นอย่างไร ข้อ  9 ยาโคบอธิษ​ฐาน​ว่า “ข้า​แต่​พระ​เจ้า​ของ​อับราฮัม​ปู่​ของ​ข้า​พระ​องค์ และ​พระ​เจ้า​ของ​อิสอัค​บิดา​ของ​ข้า​พระ​องค์ ข้า​แต่​พระ​เจ้า​ผู้​ตรัส​สั่ง​ข้า​พระ​องค์​ไว้​ว่า ‘กลับไป​ยัง​เมือง​ และ​ยัง​ญาติ​พี่​น้อง​ของ​เจ้า เรา​จะ​ช่วย​ให้​เจ้า​ได้​ดี’ นั้น​10 ข้า​พระ​องค์​ไม่​สมควร​จะ​รับ​ความ​รัก​มั่นคง และ​ความ​ซื่อสัตย์​แม้​เล็กน้อย​ที่สุด ที่​พระ​องค์​ทรง​โปรด​ประทาน​แก่​ผู้รับ​ใช้​ของ​พระ​องค์ ด้วย​ว่า​ข้า​พระ​องค์​ข้าม​แม่น้ำ​จอร์แดน​นี้​เมื่อ​มี​แต่​ไม้​เท้า และ​บัดนี้​ข้า​พระ​องค์​มี​ผู้คน​เป็น​สอง​พวก​11 ขอ​พระ​องค์​ทรง​โปรด​ช่วย​กู้​ข้า​พระ​องค์​ให้​พ้น​จาก​เงื้อม​มือ​พี่ชาย​ข้า​พระ​องค์ คือ​จาก​เงื้อม​มือ​ของ​เอซาว เพราะ​ข้า​พระ​องค์​กลัว​เขา เกรง​ว่า​เขา​จะ​มา​ฆ่า​พวก​ข้า​พระ​องค์​ทั้งสิ้น คือ​แม่ๆ กับ​ลูกๆ 12 แต่​พระ​องค์​ตรัส​ไว้​แล้ว​ว่า ‘เรา​จะ​ทำ​ดี​แก่​เจ้า​และ​ช่วย​ให้​เชื้อ​สาย​ของ​เจ้า​ดุจ​เม็ด​ทราย​ที่​ทะเล นับ​ไม่​ถ้วน​เพราะ​มี​มาก’ ” คำอธิษฐานของยาโคบ บอกให้เรารู้ว่า ยาโคบมีความเชื่อ และเขาสื่อสารกับพระเจ้า เขาเชื่อฟังพระเจ้า เขามีทั้งความเชื่อ และการเชื่อฟังที่ดี แต่นั่นก็ยังไม่ใช่สิ่งที่ทำให้เขารอดพ้นจากความรู้สึกที่กลัว ยาโคบรู้สึกกลัว ยาโคบกลัวการสูญเสีย กลัวต้องรับผลจากการกระทำของตนเอง กลัวคนที่เขารักจะจากไป ยาโคบกลัวความเกลียดชังที่พี่ชายมีต่อเขา ยาโคบอยากคืนดี แต่ระแวงการคืนดีกับพี่ชาย ในคำอธิษฐานของยาโคบคือการระบายความรู้สึกกลัวของเขาต่อพระเจ้า  ยาโคบกำลังต่อสู้กับความรู้สึกกลัวของตนเอง แต่เขาก็ยังอธิษฐานต่อพระเจ้า  เขายังใช้สติปัญญาที่มีเพื่อหาทางออกที่ดีที่สุดสำหรับครอบครัวและตัวของเขาเอง มีคำพูดหนึ่งกล่าวว่า เมื่อมีความกล้าหาญไม่ได้หมายความว่าความกลัวจะหายไป  ความกลัวยังอยู่  แต่ความกลัวถูกควบคุมไว้มิให้มันสามารถมาควบคุมเราได้

วันนี้ คนมากมายกลัวอนาคตที่ไม่แน่นอน  จนทำให้ไม่มีความสุข นั่นคือเราไม่สามารถควบคุมความกลัว เราคาดหวังพระพร ในเวลาเดียวกัน เราก็กลัวอนาคต  เราไม่ต่างจากยาโคบที่อยู่ในสภาวะกำลังปล้ำสู้ก่อนที่จะรับพระพร  แต่สิ่งที่น่าเรียนรู้ในบทเรียนนี้ก็คือ ให้เราอ้างพระสัญญาของพระเจ้า ให้เราอธิษฐานกับพระเจ้า ให้เรายังเชื่อ เหมือนกับที่ยาโคบเชื่อ  10 ข้า​พระ​องค์​ไม่​สมควร​จะ​รับ​ความ​รัก​มั่นคง และ​ความ​ซื่อสัตย์​แม้​เล็กน้อย​ที่สุด ที่​พระ​องค์​ทรง​โปรด​ประทาน​แก่​ผู้รับ​ใช้​ของ​พระ​องค์ ด้วย​ว่า​ข้า​พระ​องค์​ข้าม​แม่น้ำ​จอร์แดน​นี้​เมื่อ​มี​แต่​ไม้​เท้า และ​บัดนี้​ข้า​พระ​องค์​มี​ผู้คน​เป็น​สอง​พวก ยาโคบสำรวจพระพรที่พระเจ้าประทานให้กับเขาตั้งแต่เริ่มต้น เขาก้าวข้ามแม่น้ำจอร์แดนนี้ในอดีต เขาหนี เขามีความผิด เขาล้มลง เขามาตัวเปล่า มีแต่ไม้เท้า แต่เวลานี้ เขามีกำลังคน มีครอบครัว มีทรัพย์สิน มีฝูงสัตว์ เขามั่งคั่งขึ้น เขาดีกว่าเดิม วันนี้ของเขาดีกว่าเมื่อวานมากมายนัก ยาโคบนับพระพร…. พี่น้อง…ขอให้เราหันกลับไปนับพระพร ที่พระเจ้าทรงกระทำต่อเราตลอดปีที่ผ่านมา จะจบปี 2015  นี้แล้ว อย่าให้ความกลัวอนาคตในปีข้างหน้าที่กำลังจะมาถึงในไม่ช้านี้  อย่าให้ความกลัวมาควบคุมจนทำให้เราไม่อาจนับพระพรได้ ความจริงมีพระพรมากมายที่พระเจ้าประทานให้กับเรา  ย่างก้าวที่เราจะก้าวไป คือการปล้ำสู้อีกระดับเพื่อจะรับพระพร  เพื่อชนะ มิใช่เพื่อความพ่ายแพ้

2.บทเรียนชีวิตคือพระพร ปฐมกาล 32:25-26

25 เมื่อ​บุรุษ​ผู้​นั้น​เห็น​ว่า​จะ​เอาชนะ​ยาโคบ​ไม่ได้ ​ก็​ถูกต้อง​ที่​ข้อ​ต่อ​ตะโพก​ของ​ยาโคบ​ขณะที่​ปล้ำ​สู้​กัน ข้อ​ต่อ​ตะโพก​ของ​ยาโคบ​ก็​เคล็ด​26 บุรุษ​นั้น​จึง​ว่า “ปล่อย​ให้​เรา​ไป​เถิด​เพราะ​ใกล้​สว่าง​แล้ว” แต่​ยาโคบ​ตอบ​ว่า “ข้าพเจ้า​ไม่​ยอม​ให้​ท่าน​ไป นอก​จาก​ท่าน​จะ​อวย​พร​แก่​ข้าพเจ้า”   มวยคู่นี้ สูสี ยาโคบพยายามเต็มกำลัง  จะไม่มีใครแพ้ใครชนะ จนกระทั่งบุรุษคู่ต่อสู้ใช้กำลังที่เหนือกว่า หรือเทคนิคที่ดีกว่า ถูกต้องที่ข้อต่อสะโพกของยาโคบขณะปล้ำสู้กัน จนข้อต่อสะโพกของยาโคบเคล็ด ภาษาไทยใช้คำว่า เคล็ด แต่จริงๆพระคัมภีร์บันทึกว่า ข้อต่อสะโพกเคลื่อนออกจากกัน  นั่นคืออาการบาดเจ็บชนิดที่แสดงว่า แพ้แล้ว  แต่ยาโคบก็มีทีเด็ดคือจับไม่ปล่อย แม้จะบาดเจ็บ และเป็นการบาดเจ็บที่ยาโคบน่าจะเริ่มตระหนักแล้วว่า บุรุษที่ยาโคบปล้ำสู้ด้วยนั้น ไม่ได้เป็นคนธรรมดา  แต่น่าจะเป็นคนพิเศษ ที่มีกำลังมากกว่า เหนือกว่ายาโคบ มาถึงตรงนี้ มีการสนทนากันเกิดขึ้น ระหว่างคู่ต่อสู้ทั้งสอง บุรุษนั้นปล้ำสู้ก็จริง แต่ไม่ได้มีเป้าหมายทำอันตรายถึงชีวิต อาจเป็นสิ่งที่ยาโคบวิเคราะห์ได้แล้วว่า นี่คือบททดสอบของชีวิตเพื่อชนะความกลัวของตัวยาโคบนั่นเอง  ยาโคบจึงขอให้บุรุษนั้นอวยพรเขา นี่คือมุมมองชีวิตของยาโคบที่น่าเลียนแบบ เขาคาดหวังพระพร และพร้อมจะเรียนรู้ทุกอย่างเพื่อเป็นพระพร ในขณะที่บาดเจ็บก็ยังเรียนรู้ให้เป็นพระพรได้ ในขณะปล้ำสู้ คู่ต่อสู้ก็เป็นพระพรได้    ขอให้เรามองย้อนกลับไปในช่วงเวลาตลอดปีที่ผ่านมา เราได้ผ่านการปล้ำสู้กับอะไรมาบ้าง  ความเหน็ดเหนื่อย อ่อนล้า ทำให้เราอยากปล่อยมือ หรือมุมมองที่จำกัด ทำให้เรามองเป็นอุปสรรค หรืออุปกรณ์ บทเรียนชีวิต  ปี 2015 กำลังจะผ่านเราไปแล้ว พระเจ้าทรงเสด็จมาเยี่ยมเยียนเราในฐานะของอาคันตุกะ แปลกหน้า   บางทีคือปัญหาใหม่ๆ ความรู้สึกกดดันบางอย่าง ที่ให้บทเรียนกับเราอะไรบ้าง เราคาดหวังแต่พระพรที่มาจากสิ่งที่ดีเท่านั้นหรือ เราได้รับพระพรจากสิ่งที่ไม่ดีบ้างไม๊

3.พระพรเปลี่ยนแปลงชีวิต ปฐมกาล 32:27-29

27 บุรุษ​ผู้​นั้น​จึง​ถาม​ยาโคบ​ว่า “เจ้า​ชื่อ​อะไร” ยาโคบตอบ​ว่า “ข้าพเจ้า​ชื่อ​ยาโคบ”28 บุรุษ​นั้น​จึง​ว่า “เขา​จะ​ไม่​เรียก​เจ้า​ว่า​ยาโคบ​ต่อไป แต่​จะ​เรียก​ว่า อิสราเอล​เพราะ​เจ้า​สู้​กับ​พระ​เจ้า​และ​มนุษย์ และ​ได้​ชัย​ชนะ”29 ยาโคบจึง​ถาม​บุรุษ​ผู้​นั้น​ว่า “ขอ​ท่าน​บอก​ข้าพเจ้า​ว่า​ท่าน​ชื่อ​อะไร” แต่​บุรุษ​นั้น​กล่าว​ว่า “เหตุ​ไฉน​เจ้า​จึง​ถาม​ชื่อ​เรา” แล้ว​ก็​อวย​พร​ยาโคบ​ที่​นั่น   ​พระพรที่แท้จริง  น่าจะมีเป้าหมายนำการเปลี่ยนแปลงมาสู่ชีวิต อย่างยาโคบ ได้ชื่อใหม่ว่า อิสราเอล แปลว่า สู้กับพระเจ้าและสู้กับมนุษย์ (ตัวเอง )และได้ชัยชนะ การปล้ำสู้กับบุรุษทำให้ยาโคบหันการจดจ่อจากความกลัวพี่ชาย มาสนใจที่จะเอาชนะการต่อสู้กับตัวเอง และคู่ต่อสู้ในปัจจุบันที่อยู่ตรงหน้า ความกลัวพี่ชายคืออนาคตที่ยังมาไม่ถึง แต่การปล้ำสู้กับความกลัวของตัวเองคือปัจจุบัน พระเจ้าทรงเสด็จมาปล้ำสู้ด้วยเพื่อยาโคบจะสู้กับตัวเอง จนได้รับชัยชนะ นำการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ให้กับชีวิต  เมื่อยาโคบได้รับชัยชนะ ความสนใจของยาโคบอยู่ที่พระเจ้า ยาโคบถามชื่อบุรุษที่เปลี่ยนชื่อใหม่ให้กับเขา ในขณะที่บุรุษผู้นั้นบอกกับยาโคบแล้วว่า ผู้ที่เขาปล้ำสู้ด้วยทั้งคืน คือพระเจ้า  และเมื่อยาโคบถามชื่อบุรุษนั้นว่าชื่ออะไร นั่นคือสิ่งที่บ่งชี้ว่า เมื่อยาโคบชนะในการต่อสู้กับตัวเอง ความสนใจของยาโคบจดจ่ออยู่ที่การจะได้รู้จักกับพระเจ้ามากยิ่งขึ้น คำถามจากบุรุษนั้นคือคำถามกระตุ้นความคิดของยาโคบ แต่​บุรุษ​นั้น​กล่าว​ว่า “เหตุ​ไฉน​เจ้า​จึง​ถาม​ชื่อ​เรา”  คือคำถามที่ทำให้ยาโคบต้องหาคำตอบว่า อยากรู้จักชื่อไปทำไม ชื่อของพระเจ้าคือความเป็นพระเจ้าของพระองค์นั่นเอง เมื่อมาถึงตรงนี้  การอวยพรจากพระเจ้ามาถึงยาโคบ แต่​บุรุษ​นั้น​กล่าว​ว่า “เหตุ​ไฉน​เจ้า​จึง​ถาม​ชื่อ​เรา” แล้ว​ก็​อวย​พร​ยาโคบ​ที่​นั่น​ การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เกิดขึ้น พร้อมกับชีวิตที่ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป  ชีวิตที่ปราศจากที่ติ…กับความคาดหวังพระพร  ควรจะมีเป้าหมายสูงสุดคือ การเปลี่ยนแปลงชีวิตครั้งใหญ่ หน้ามือเป็นหลังมือ ไม่ใช่ลด แต่เลิก ไม่ใช่พลาๆ แต่หยุดทำบาป หยุดทำสิ่งที่ตรงกันข้ามกับน้ำพระทัยพระเจ้า ชื่อยาโคบ แปลว่า หลอกลวง หลังจากการปล้ำสู้ และมีชัยชนะเหนือตัวเอง ไม่มียาโคบคนเดิมอีกต่อไป มีแต่อิสราเอล  ชื่อใหม่ คนใหม่ที่พระเจ้าตั้งชื่อให้

4.อย่าคาดหวังแค่เศษพระพร ปฐมกาล 32:30-32

30 ยาโคบจึง​เรียก​สถานที่​นั้น​ว่า เปนี​เอล​ กล่าว​ว่า “เพราะ​ข้าพเจ้า​ได้​เห็น​พระ​พักตร์​พระ​เจ้า แล้ว​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่”31 เมื่อ​ยาโคบ​ผ่าน​เปนู​เอล​ดวง​อาทิตย์​ขึ้น​แล้ว เขา​เดิน​โขยก​เขยก​เพราะ​เจ็บ​ตะโพก​32 เหตุ​ฉะนี้​คน​อิสราเอล​จึง​ไม่​กิน​เส้น​เอ็น​ที่​ตะโพก ซึ่ง​อยู่​ที่​ข้อ​ต่อ​ตะโพก​นั้น​จน​ทุก​วันนี้ เพราะ​พระ​องค์​ทรง​ถูกต้อง​ข้อ​ต่อ​ตะโพก​ของ​ยาโคบ​ตรง​เส้น​เอ็น​ที่​ตะโพก​  สถานที่ที่ยาโคบตั้งชื่อว่า เปนีเอล มีความหมายต่อยาโคบ “เพราะ​ข้าพเจ้า​ได้​เห็น​พระ​พักตร์​พระ​เจ้า แล้ว​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่”  เป็นการบอกว่า ต่อจากนี้ไป อิสราเอลคนใหม่ จะไม่กลัวที่จะปะหน้ากับพี่ชายที่น่ากลัวของเขาอีกต่อไป เพราะเขาได้เผชิญหน้ากับพระเจ้า แล้วเขาไม่ตาย เขายังมีชีวิตอยู่ จะมีอะไรที่น่ากลัวไปกว่านี้  ยาโคบ (อิสราเอล) สามารถควบคุมความกลัวของเขาได้แล้ว ต่อจากนี้ไป การคาดหวังพระพรของเขาไม่ได้มาจากความกลัว  คนมากมายคาดหวังพระพร เพราะกลัวอด กลัวตาย กลัวสูญเสีย พระพรในความรู้สึกของเขา คือเครื่องมือที่เขาจะใช้ทำลายคำแช่งสาป สิ่งไม่ดีที่ศัตรูหยิบยื่นให้  แต่สำหรับคนที่มีประสบการณ์การได้พบกับพระเจ้า (บุรุษผู้ปล้ำสู้กับยาโคบ) และมีชัยชนะตนเอง  เขาได้รับการอวยพร ที่ยิ่งใหญ่กว่าการคาดหวังพระพร (เศษพระพร) เพราะนั่นคือพระพรจาพระเจ้าผู้ทรงประทานพระพรเต็มๆให้กับผู้ที่แสวงหาและพบกับพระองค์  คำเชิญชวนของพระเยซูที่ว่า มัทธิว 16:24  24….“ถ้า​ผู้ใด​ใคร่​ตาม​เรา​มา​ให้​ผู้​นั้น​เอาชนะ​ตัวเอง และ​รับ​กางเขน​ของ​ตน​แบก​และ​ตาม​เรา​มา  นี่คือการปล้ำสู้ที่แท้จริงในชีวิตคริสเตียน  พระเยซูไม่ได้เชิญชวนสั้นๆเท่านี้ พระองค์ยังกล่าวต่อไปอีกในข้อ 25-27 25 เพราะ​ว่า​ผู้ใด​ใคร่​จะ​เอา​ชีวิต​รอด ผู้​นั้น​จะ​เสียชีวิต แต่​ผู้ใด​จะ​เสียชีวิต​เพราะ​เห็น​แก่​เรา ผู้​นั้น​จะ​ได้​ชีวิต​รอด26 เพราะ​ถ้า​ผู้ใด​จะ​ได้​สิ่งของ​สิ้น​ทั้ง​โลก​แต่​ต้อง​เสียชีวิต​ของ​ตน ผู้​นั้น​จะ​ได้​ประโยชน์​อะไร หรือ​ผู้​นั้น​จะ​นำ​อะไร​ไป​แลก​เอา​ชีวิต​ของ​ตน​กลับคืน​มา​27 เหตุ​ว่า​เมื่อ​บุตร​มนุษย์​จะ​เสด็จ​มา​ด้วย​พระ​สิริ​แห่ง​พระ​บิดา และ​พร้อม​ด้วย​ทูตสวรรค์​ของ​พระ​องค์ เมื่อ​นั้น​จะ​ประทาน​บำเหน็จ​ให้​ทุก​คน​ตาม​การ​กระทำ​ของ​ตน  

พระพรที่แท้จริง ก็คือการต่อสู้เพื่อจะได้ชีวิตที่แท้จริง พระพรไม่ใช่การได้ทรัพย์สิ่งของทั้งสิ้น แต่ต้องเสียชีวิต พระพรคือการนำไปสู่การรับบำเหน็จจากพระเจ้า  จะสิ้นปี 2015 ในอีกไม่กี่วันนี้แล้ว ขอให้ความจริงของพระเจ้าในเรื่องนี้ทำให้พี่น้องทุกท่านเป็นไทจากค่านิยมของโลกนี้ อาเมน

“ชีวิตที่ปราศจากที่ติ…กับความคาดหวังพระพร”

1.มีการปล้ำสู้ก่อนจะรับพระพร

2.บทเรียนชีวิตคือพระพร

3.พระพรเปลี่ยนแปลงชีวิต

4.อย่าคาดหวังแค่เศษพระพร    

By admin